maandag 25 februari 2013

on the road

Ik kwam je tegen onderweg. Je vroeg of ik er eentje met je wilde roken. Gewoon, een sigaret. Er was een klik dus we besloten samen door te lopen. Ik had geen idee waar we heen zouden gaan. Of jij en ik überhaupt dezelfde kant op moesten. Wat ik dacht was alleen: 'we zijn zo vreselijk anders'.

Ik ren, spring en huppel, terwijl jij op je gemakje loopt. Je lijkt geen haast te hebben. Ik draag een roze zonnebril, jij een gebreide muts en twee paar sokken. Je hebt het ondanks dat koud en vraagt me je telkens op te warmen. 'Waarom ook niet', zeg ik tegen mezelf. 

Mijn hoeveelheid bagage stelt niets voor, in tegenstelling tot de grootte van mijn draagtas. Jou hoeveelheid spullen is daarentegen inmens, verpakt in de meest kleine rugtas. Ik laat je weten dat ik niet begrijp hoe dat ooit allemaal past. En of er nog wel ruimte is voor meer. Je begrijpt het zelf ook niet zeg je. Ik lach hard, bied je de ruimte in mijn tas. Nee die kan ik beter zelf gebruiken zeg je. Ik begrijp je niet. Hoe we ooit op onze bestemmingen aan zullen komen begrijp ik eveneens niet.

Maar weet je. Ook al loop ik voorop en heb jij niet evenveel haast. Ook al ga jij straks links en ik rechtdoor. Op dit moment lopen we binnen een cirkel met een diameter van 3 rond elkaar. We praten aan een stuk door. Dus laten we gewoon even stoppen om in het gras te rollebollen. Dan roken we daarna nog jouw laatste sigaret. Net als gister toen ik je tegen was gekomen onderweg.

1 opmerking:

Followers